Hoe bereken je nu het onderhoudsgeld voor de kinderen?

Kinderen dienen bij een scheiding van hun ouders alle kansen te blijven krijgen op een degelijke opvoeding, opleiding en ontplooiing. Ouders dienen hiervoor in evenredigheid van hun middelen te zorgen. Maar vaak is dit een blijvend punt van discussie tussen de gewezen partners. De wet en de rechtspraak schaaft de reglementering hieromtrent dan ook voortdurend bij met de bedoeling om de discussies tot het minimum te herleiden.

Welk zijn de kosten van de kinderen?

De kosten van de kinderen worden opgesplitst in de gewone kosten en de buitengewone kosten. De gewone kosten zijn alle gebruikelijke kosten m.b.t. het dagelijks onderhoud van het kind. Onder buitengewone kosten verstaan we de uitzonderlijke, noodzakelijke of onvoorzienbare uitgaven die voortvloeien uit toevallige of ongewone gebeurtenissen en die het gebruikelijk budget voor het dagelijks onderhoud van het kind overschrijden.

De buitengewone kosten omvatten (i) de medische en paramedische kosten (bv. behandeling door artsen-specialisten, orthodontie, logopedie, kinesitherapie, hospitalisatieverzekering), (ii) de kosten betreffende de schoolse opleiding (bv. school- en studiereizen en stages, inschrijvingsgeld en cursussen voor hogere studies, aankoop van informatica-apparatuur, huur van een studentenkamer) en (iii) kosten verbonden aan de ontwikkeling van de persoonlijkheid en ontplooiing van het kind (bv. lidgeld en kosten voor culturele, sportieve of artistieke activiteiten, rijopleiding).

Hoe en op welke basis worden deze kosten verrekend tussen de ouders?

Nu we weten welk de kosten zijn van de kinderen, volgt de hamvraag: wie betaalt welk deel van deze kosten? Er wordt vooreerst gekeken naar de middelen van elk der ouders. Dat is ruimer dan de fiscaal bewezen inkomsten, doch kan bv. tevens de activa van goederen van een vennootschap omvatten, de inkomsten uit beleggingen, huurinkomsten, bedrijfswagen. De rechter kan tevens voortgaan op tekenen en indiciën waaruit een hogere levensstandaard kan afgeleid worden.

Van belang is verder de verblijfsregeling van het kind. Verblijft het kind bv. in een bilocatieregeling of uitsluitend bij een van de ouders? Hierdoor wordt de bijdrage in natura door elk van de ouders bepaald. Verder worden het groeipakket en de fiscale en sociale voordelen in rekening gebracht.

Een handige rekentool : de methode-Hobin

Dat zijn de basisprincipes doch de concrete uitwerking bleef voor controverse en discussies zorgen. Er waren reeds een aantal hulpmiddelen om een objectieve inschatting te kunnen maken van de hoogte van het te betalen onderhoudsgeld en de verdeling van de buitengewone onkosten (bv. de methode Gezinsbond, de methode Renard, methode Tremmery,…). Zij hebben echter allen hun beperkingen, waardoor er geen rechtszekerheid was en de toepassing van de verschillende methodes tot andere resultaten leidde. Met het oog op meer uniformiteit in de uitspraken van de familierechters werd een nieuwe rekentool ontwikkeld, gekend als de methode Hobin.

De methode Hobin houdt rekening met alle wettelijke parameters (inkomsten ouders, verblijfsregeling, werkelijke kostprijs van de kinderen zijnde een variabel bedrag op basis van het gezinsinkomen en de leeftijd van het kind). Dit leidt tot de volgende formule: (totale kinderkost in euro – totale kinderbijslag of groeipakket in euro) x aandeel onderhoudsplichtige middelen in % – aandeel onderhoudsplichtige in natura in % totale kinderkost in euro).

Voor een concrete toepassing vindt u hier de link naar de rekentool van de methode Hobin die door de familierechtbanken gebruikt wordt als objectiverende maatstaf voor de berekening van onderhoudsgeld: https://alimentatie.rechtbanken-tribunaux.be/alimentatie-rekentool/alimony-calc-tool. Bedenk wel dat er nog steeds afwijkingen mogelijk zijn, doch op deze basis heeft u alleszins een duidelijke indicatie.